Aan het einde van de eucharistieviering van zondag 10 juni heeft René Rijpert, vicevoorzitter van het parochiebestuur, de navolgende mededeling gedaan:
Het is 42 jaar geleden. Toch staat het nog altijd op mijn netvlies. De hele wijk was uitgelopen. Niemand wilde het spektakel missen: de toren van de Josephkerk zou worden opgeblazen. Twee flinke klappen… en daar ging ie. Het kerkgebouw zelf had al eerder hetzelfde lot ondergaan.
Weg kerk, weg toren, weg kerkelijk leven in mijn wijk.
Een jaar daarvoor was de kerk bij de laatste eucharistieviering nog afgeladen vol. Niemand begreep toen waarom sloop aanstaande was. Niet te betalen? Men begreep het niet. Ik ook niet.
Nu, 42 jaar later, ben ik vicevoorzitter van het parochiebestuur Breda Centrum. Nu begrijp ik het wel. De geschiedenis herhaalt zich. Of toch niet?
Vorig jaar rond deze tijd heb ik u geïnformeerd over de financiële situatie van onze parochie Breda Centrum. Het geschetste beeld was somber. De huidige stand van zaken is niet veel beter.
Even wat cijfers: In 2017 deden 180 parochianen mee aan de actie Kerkbalans. Tezamen betaalden zij € 32.000. Terecht moest toen worden geconstateerd dat dit aantal, zeker in vergelijking met andere parochies, erg laag is.
In 2018 zijn de te verwachten gegevens nog somberder.
Van 180 betalende parochianen zakken we terug naar 163. Diverse parochianen hebben hun jaarlijkse bijdrage stopgezet. Dat zijn er meer dan het getal 163 doet vermoeden. Er zijn namelijk ook nieuwe betalende parochianen bijgekomen. De totale opbrengst blijft daardoor naar verwachting ongeveer gelijk.
De begroting laat ook zien dat we ieder jaar ongeveer € 40.000 tekort komen. Een trieste constatering.
Ter aanvulling nog even het volgende. De Antoniuskathedraal is eigendom van onze parochie. Het is een monument. Sloop is dus niet aan de orde en verkopen al helemaal niet. Wel moeten we het kerkgebouw onderhouden. Meer een last dan een lust dus.
Maar op enig moment zal ook de Antoniuskathedraal leeg komen te staan. Want alle kosten die onze parochie moet maken, zijn simpelweg niet meer op te brengen.
Het is een eenvoudige rekensom: ieder jaar verliezen we zo’n € 40.000. Dat gaat ten laste van ons eigen vermogen. Eigen vermogen gedeeld door € 40.000 geeft het aantal jaren aan dat ons nog rest. Het parochiebestuur weet wat de uitkomst is van deze berekening. Een tipje van de sluier: onze oudere parochianen hoeven zich voorlopig geen zorgen te maken. Bent u jonger dan 70 jaar dan zult u wellicht op enig moment voor een gesloten deur komen te staan. Weg kerkelijk leven in het centrum van Breda. Alweer.
Ondanks de zorgen blijven wij als parochiebestuur enthousiast. We hebben de laatste jaren al heel wat gerealiseerd en bezuinigd. Ook nu nog. Onze Mariakapel wordt een dagkapel en we hebben nog diverse plannen. Nee, die gaan niet ten koste van ons eigen vermogen. Met dank aan de sponsors.
Als parochiaan bent u echter ook aan zet. Geloven doe je samen. Dat zien we ook aan de grote groep enthousiaste vrijwilligers. En ja, dat behelst ook de financiën.
We gaan u als parochiaan ook nog meer inzicht geven in ons uitgavenpatroon. Dan kunt u zelf constateren of de gelden goed worden besteed.
Voor de transparantie krijgt u voortaan wekelijks te horen voor welk doel de parochiecollecte wordt gebruikt. Het is aan u om te bepalen of u daar een extra bijdrage voor over heeft.
Nee. We zijn, letterlijk en figuurlijk, nog niet aan het eind van ons latijn. De toekomst lijkt somber. Maar met Gods hulp en ons aller inzet en betrokkenheid ligt er nog veel moois in het verschiet. Het parochiebestuur rekent op u!!